Een wonderschone schijnwereld

Na acht jaren een fervent ‘koihobbyist’ te zijn geweest verandert mijn status dit najaar naar ‘hobbymatig ondernemer in de koibranche’. Wat mij betreft een uitstekend moment om de balans eens op te maken;

Gepassioneerde technici, rijke ijdeltuiten, arme sloebers en zelfbenoemde dierenliefhebbers hebben één ding gemeen; een passie voor koi. Een passie die gedeeld wordt door mensen die naarstig op zoek zijn naar voldoening , saamhorigheid en waardering. Een wereld waarin rangen en standen niet tellen en waar het ‘ons kent ons’-gehalte vrij hoog is. Het voelt voor mij al jaren als een warme jas die ik niet meer zou willen uittrekken. Hij past me als gegoten.

Maar diep van binnen weet u toch ook dat het een schijnwereld is? We houden gezamenlijk een sprookjeswereld in stand. Een sprookje dat Japanse kwekers op een voetstuk plaatst en waarin we doorgefokte wezens in een steriele bak met water zetten om onszelf er vervolgens heel goed bij te voelen. De échte waarheid wordt echter vaak genegeerd. De waarheid van de ‘basket of death’ en esthetische correcties die onze ‘edele’ koi ondergaan ten behoeve van de bankrekening van de kwekers. Peperdure filters en de meest ongeloofwaardige ‘waterverbeteraars’ vliegen over de toonbanken als nooit tevoren. Zonder trommelfilter ben je vandaag de dag immers maar een amateurtje…..tenminste…. dat gevoel bekruipt me meer en meer.

Is dat schijnwereldje dan zo slecht? Integendeel! Ik pleit ervoor om unaniem onze kop in het zand te steken. Ik vraag u dan ook met klem het sprookje in stand te houden. Want wat maakt status, geld of een bijgesneden koi meer of minder nog uit als u er een geweldige beleving voor terug krijgt? De ondernemers die het beste op gevoel inspelen zijn niet voor niets leidend vandaag de dag. De koibranche is meer dan ooit een ‘belevingsbranche’ geworden en ik vind het heerlijk. Laten we romantiserend en dromend doorgaan met liegen. Want een leugentje om bestwil is niets mis mee….toch?

AE