Zuid Italie

Bari om precies te zijn. Een opgespoten, kunstmatig mini-eilandje met zicht op de oude stad van Bari om nóg preciezer te zijn. Hier overdenk ik een bewogen jaar. Bewogen in positieve zin. De koihandel ging goed. Veel tevreden klanten en leuke nieuwe contacten heb ik opgedaan. Maar daar wilde ik het hier nu niet over hebben. Ik wil u vanaf dit Italiaanse stadsstrand vertellen over de liefdes in mijn leven en hun invloed op mijn koibeleving. Koi stonden jarenlang op nummer één. Ik leefde voor de koi en daarin vonden werk, familie en mijn liefste dochter ook een plaatsje. Toen kwam ergens dit jaar die grote liefde zomaar ineens voorbij. Ze begreep, omarmde en respecteerde mijn passie. Ze zag echter ook hoe ik me vaak, haast autistisch, verloor in details, minpunten van mijn koi en de stress die de hobby me daardoor bij vlagen gaf. Geen vis was goed genoeg en alleen de top van de top kon ik nog waarderen. Het was mijn nieuwe liefde die me nieuwe inzichten gaf. Koi zijn niet alleen siervissen. Het zijn wezens die bijdragen aan de liefde tussen mens en dier, ze hebben een educatieve functie en brengen vele mensen de rust die we in deze overspannen maatschappij zo vreselijk nodig hebben. Mijn en haar kinderen hadden het grootste plezier als we koi bowlden en ze uitgebreid bestudeerden en probeerden vast te houden op een verantwoorde manier. Hierin ging het om de koi en totaal niet om diens uiterlijk. Dat deed er helemaal niet toe zelfs! Deze inzichten brengen mijn hobby op een heel ander level. Ik koester meer dan ooit de gulzige monden en sierlijke baantjes die mijn koi maken. Natuurlijk is het leuk als hun schoonheid de perfectie benadert maar het is van ondergeschikt belang. De verschillende karakters en de perfecte imperfecties maken de koi uniek en vaak ook de reden waarom IK ze mooi vind. Het is door deze inzichten ook zo jammer dat een goede klant, die ik inmiddels tot mijn zeer bescheiden vriendenkringetje rekende het bijltje er bij heeft neergegooid. Hij kon niet meer schakelen. Niets was goed genoeg. De enige uitweg was een definitief einde aan de koihobby. Doodzonde! Vanaf dit Italiaanse strand wil ik alle twijfelaars oproepen; omarm de foutjes van uw koi en vijversysteem en geniet! Kijk naar de kinderen aan de vijverrand, pak uw allerliefste vast en besef; het is een prachtige hobby! Niets meer en niets minder!